11/08/2010
Από τη στήλη των Αποπάνω στο ellispoint.gr
Κ: Αφόρητη ζέστη, ε;
Α: Άσε, κοντεύουμε τους 45 βαθμούς. Τύφλα να ‘χει η Μόσχα.
Κ: Μα έχει τύφλα η Μόσχα. Με τόσο νέφος δε βλέπουν μπροστά τους. Από τις πυρκαγιές ο ουρανός έχει γίνει μαύρος.
Α: Εκεί, ο καθένας φοράει μάσκα για να κυκλοφορήσει. Περπατάς στο δρόμο και νομίζεις ότι περικυκλώνεσαι από χειρουργούς. Τρόμος.
Κ: Μου θυμίζει τις εποχές της νέας γρίπης που, για να πεις «γεια» στον άλλον, έπρεπε να του κάνεις νοήματα. Με τη μάσκα δεν καταλάβαινε.
Κ: Σε πληροφορώ πως ήταν φοβερή αγορά.
Α: Επ-ένδυση που θα ‘λεγε κι ο αριθμολόγος…
Κ: Μην το γελάς καθόλου. Να τώρα ας πούμε αν τελικά η φωτιά της Μόσχας φτάσει στα πυρηνικά και το νέφος φτάσει στην Ελλάδα…
Α: Θα κυκλοφορείς με το σκάφανδρο;
Κ: Γιατί όχι; Να είμαι ασφαλής.
Α: Αν έρθει η μόλυνση το πρόβλημα θα είναι στο φαγητό. Εκτός αν καλλιεργείς μαρούλια μέσα στη στολή σου.
Κ: Θα τρώω κονσέρβες, συσκευασμένες προ-μολύνσεως.
Α: Και θα πεθάνεις χαρούμενος από σκορβούτο.
Κ: Ο Στίβεν Χόκινγκ δήλωσε, σε ένα διεθνές φόρουμ, πως η μόνη ελπίδα για μακροπρόθεσμη επιβίωση του ανθρώπινου είδους είναι να αποικίσουμε άλλους πλανήτες του ηλιακού συστήματος.
Α: Μετανάστευση;
Κ: Σε άλλους πλανήτες, ναι.
Α: Άρα είναι διεθνές το πρόβλημα. Και μας έχουν φάει οι εφημερίδες με το «νέο κύμα Ελλήνων μεταναστών».
Κ: Αυτό είναι άλλο κύμα. Ο Χόκινγκ μιλάει για το μέλλον. Όταν οι φυσικοί πόροι θα εξαντληθούν.
Α: Η μέρα εκείνη δε θ’ αργήσει. Ήδη η Ρωσία χάνει το 50% της σοδειάς της. Ο Βλαδίμηρος απαγόρευσε τις εξαγωγές.
Κ: Μη μου λες τέτοια… Θα πάψουν να εξάγονται και χορεύτριες; Τα στριπτιτζάδικά μας θα κλείσουν… Η θεωρία του ντόμινο στην οικονομία…
Α: Κόψε τις εξυπνάδες. Οι άνθρωποι υποφέρουν.
Κ: Δηλαδή στη Μόσχα έχουν σοβαρό πρόβλημα... Ξυπνούν μνήμες Τσέρνομπιλ.
Α: Ναι ρε σου λέω. Εδώ, η Κόκκινη Πλατεία έχει γίνει ασπρόμαυρη. Από kill bill έγινε finos film.
Κ: Τώρα που είπες kill bill, ο Θρύλος είδες τι ομαδάρα φτιάχνει στο μπάσκετ...
Α: Πήραμε κάνα καλό εκτός απ΄τον Σπανούλη;
Κ: Έχουν έρθει φέτος μεγάλοι παίκτες.
Α: Έλα ρε, τόσο καλοί;
Κ: Όχι, τόσο μεγάλοι! Η τελευταία άφιξη είναι ο Νεστέροβιτς. Μόλις 34. Ξέρεις ώρες ώρες σκέφτομαι τη μεγάλη επιστροφή... Ράτζα.
Α: Σου χω καλύτερο: Φασούλας.
Κ: Μεγάλη έμπνευση! Παίκτης και Δήμαρχος, δύο σε ένα. Θα έχουμε και πολιτική στήριξη έναντι της παράγκας των Γιαννακόπουλων.
Α: Ναι, αλλά αυτοί πήραν για σέντερ τον Μάριτς.
Κ: Ποιον Μάριτς; Εκείνο το παλτό που μας είχε φέρει στον Ολυμπιακό ο Ντούσαν για ταλεντάρα;
Α: Φαντάζομαι όχι. Άλλωστε ο Ντούσαν είναι στην ΑΕΚ.
Κ: Και βιώνει το ΑΕΚ-ιλίκι στο πετσί του…
Κ: Προσωπικά θεωρώ λογική την επίθεση που δέχτηκε.
Α: Δε μιλάς σοβαρά…
Κ: Κι όμως αν το καλοσκεφτείς είχε νόημα.
Α: Αγωνιστικό;
Κ: Μεταγραφικό.
Α: Τι εννοείς;
Κ: Στον Μπάγιεβιτς επιτέθηκαν καμουφλαρισμένοι Ολυμπιακοί. Αν δε μας δώσουν τον Σκόκο θα πέσει ξύλο.
Α: Καλά κι εμείς από Ροναλτίνιο τώρα θέλουμε Σκόκο;
Κ: Ο Βαλβέρδε… Λευκή επιταγή του έδωσε ο Βαγγέλης.
Α: Μήπως ήταν εντελώς λευκή; Χαρτοπετσέτα, τύπου …και δεν υπάρχει budget;
Κ: Όχι, φίλε μου, ο Μαρινάκης ρίχνει ρευστό και είναι αποφασισμένος. Είδες πως αντιμετώπισε τον αποκλεισμό…
Α: Όπως θα τον αντιμετώπιζε κι ο Κόκκαλης: Διώχνεις-προπονητή-κρατάς-παίκτες.
Κ: Τι εννοείς; Δε σου κάνουν οι Ντιόγκο, Μοδέστο, Χολέμπας κτλ;
Α: Αυτός ο Χολέμπας δε σου κάνει κάτι σε ασθένεια; Αν ήταν και το μικρό του Πανώλης…
Κ: Οι επιλογές του Λίνεν ρε… καλά έκανε και τον καθάρισε ο πρόεδρος.
Α: Έσπασε και το ρεκόρ του Κετσπάγια. Εκείνος πρόλαβε δεκαπενταύγουστο.
Κ: Θα έπρεπε να του στήσουμε μια προτομή στο Καραϊσκάκη σαν μνημείο παραδείγματος προς αποφυγήν.
Α: Καλή ιδέα. Και ξέρεις ποια θα ήταν η λεπτομέρεια που θα έκανε τη διαφορά στο γλυπτό…
Κ: Ποια;
Α: Το ανάγλυφο –cult- κορδονάκι των γυαλιών πρεσβυωπίας.
Κ: Μερακλίδικο αξεσουάρ.
Α: Διάβαζα προχθές στο ΒΗΜΑ πως, τελικά τα πράγματα για την Ελλάδα δεν πάνε τόσο άσχημα, όπως προέβλεπαν όλοι.
Κ: Ποιοι όλοι, το προέβλεπαν;
Α: Ε, όλοι οι μεγάλοι δημοσιογράφοι όπως ο Αυτιάς και ο Μπάμπης Παπαδημητρίου... Εσύ ποιοι λες; Οι οικονομικοί αναλυτές της Ε.Ε.
Κ: Αν παίρναμε στα σοβαρά τους αναλυτές, θα έπρεπε να δέσουμε μια πέτρα στο λαιμό και να βουτήξουμε στον Αστέρα. Τουλάχιστον, άμα είναι για τελευταία φορά, να την πληρώσουμε την είσοδο.
Α: Εγώ θα επέλεγα ολονυκτία σήριαλ της Ντενίση. Μου φαίνεται πιο σίγουρο... Ρε, έχεις αίσθηση; Εδώ σου λέω πως, πλέον, μέχρι και οι Γερμανοί μας αποθεώνουν. Μιλούν για σπουδαίες μεταρρυθμίσεις και γενναίες αποφάσεις.
Κ: Κοίτα, έχουν ένα δίκιο. Θέλει γενναία απόφαση να τραβήξεις το καλώδιο ενός λαού που βρίσκεται σε κώμα.
Α: Εκτός από κώμα βρίσκεται και σε διακοπές.
Κ: Με τι λεφτά;
Α: Χωρίς λεφτά. Με ανταλλαγή αγαθών. Αυτό είναι το μέλλον.
Κ: Καλό μου ακούγεται. Έχεις κανονίσει;
Α: Φυσικά. Για «της Παναγίας» κανόνισα εκδρομή στη Ρόδο.
Κ: Με αντάλλαγμα πήδημα;
Α: Πολύ αστείο ρε, μπράβο… Με αντάλλαγμα να φοράω μια μπλούζα του ξενοδοχείου όπου πηγαίνω, για διαφήμιση.
Κ: Κάνεις πλάκα, έτσι;
Α: Προφανώς! Η πλάκα άλλωστε είναι το μόνο δωρεάν αγαθό στις μέρες μας.
Κ: Κι αυτό όχι πάντα…
Α: Πάντως αυτό το αστείο με τη μπλούζα λέω να το εφαρμόσω.
Κ: Στις διακοπές;
Α: Στις σχέσεις μου.
Κ: Δηλαδή;
Α: Θα προτείνω σε μια κουκλάρα να πάμε διακοπές και να της πληρώνω όλα τα έξοδα, με αντάλλαγμα να έχει στη μπλούζα της μια στάμπα «Νικόλας». Σαν χορηγός.
Κ: Γιατί;
Α: Για λόγους ματαιοδοξίας. Είναι το κλασικό «Μην αφήσεις τη γκόμενα να σου φάει τα λεφτά, μπάρμπα…»
Κ: Σωστός. Αφού τα λεφτά ο τύπος τα έβγαλε για να τα φάει με την ξανθιά στην Ψαρού. Τι τον ζαλίζουν;
Κ: Μα εσύ δεν έχεις λεφτά.
Α: Ούτε μπάρμπας είμαι όμως. Κι ο παλιός είναι αλλιώς, αλλά ο νέος ειν’ ωραίος.
Κ: Δηλαδή θα πληρώνεις με την ομορφάδα σου;
Α: Ναι. Και η Ελλάδα αυτό δεν κάνει τόσα χρόνια; Ζητάμε λεφτά που δεν έχουμε να επιστρέψουμε, επειδή είμαστε ωραία χώρα.
Κ: Πως από τα προσωπικά σου πήγες πάλι στις διεθνείς σχέσεις…
Α: Δεν είναι απαραίτητο να είναι διεθνής η σχέση.
Κ: Της Ελλάδας;
Α: Η δικιά μου.
Κ: Δε σε αντέχω άλλο ρε… Πάω να ψάξω στην αποθήκη.
Α: Τη στολή του αστροναύτη;
Κ: Έναν πίνακα με θάλασσα. Να τον βάλω στο σαλόνι, να νιώσω διακοπές.
Α: Ονόμασε το διαμέρισμά σου «Σαντορίνη» και τη βεράντα «Καλντέρα». Και να πετάς βότσαλα στο δρόμο. Να κάνεις «ψαράκια».
Κ: Εσύ;
Α: Αγόρασα.
Κ: Πίνακα;
Α: Φουσκωτή πισίνα για την ταράτσα. Και μάσκα-αναπνευστήρα.
Κ: Για βουτιές στην πισίνα;
Α: Για το νέφος της Μόσχας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου