Κ: Πως σου φάνηκε ο ανασχηματισμός;
Α: Μπα; Θυμήθηκες πως έχουμε και μια στήλη να γράψουμε; Λίγο ακόμα και θα σπάζαμε το ρεκόρ των εγκλωβισμένων μεταλλωρύχων στη Χιλή...
Κ: Πες το ψέματα… Κλείσαμε δεκαπενθήμερο αποχής. Αυτό θα πει διακοπές.
Α: Διακοπές θα πει να είσαι σε κάποιο νησί με παγωμένα daiquiri και καυτά γυναικεία κορμιά γύρω σου. Εγώ ήμουν όλο Αθήνα κι έκανα ρεπορτάζ.
Κ: Για φορολογικό-ανασχηματισμό-μουντομπάσκετ;
Α: Όχι ρε καμία σχέση. Κάνω «σαφάρι» στην αγορά ακινήτων για να νοικιάσω καλό και φτηνό σπίτι.
Κ: Και;
Α: Τζίφος. Άσε που οι αγγελίες με φοβίζουν...
Κ: Δηλαδή;
Α: Τρομάζω όπου διαβάζω: ημιυπόγειο, φωταγωγός, διαμπερές, αέριο, πίσω ακάλυπτος κτλ. Φαντάζομαι θαμμένα πτώματα γύρω.
Κ: Σαν σειρά του Κοκκινόπουλου. Σε κατανοώ.
Α: Τη φιλοσοφία της ανακοίνωσης των νέων υπουργών στη 1.40 τη νύχτα, την κατανοείς;
Κ: Έγινε σε ώρα Ουάσιγκτον. Για να βολεύει την Τρόικα…
Α: Είσαι εμπαθής. To ΠΑΣΟΚ φίλε μου είναι κυβέρνηση με νεανικά ωράρια… Ανακοινώνει ο ΓΑΠ τον ανασχηματισμό, αλληλοσυγχαίρονται και μετά πάνε για ποτό και κλάμπινγκ.
Κ: Α γεια σου! Οι δυσκολίες της εποχής φίλε μου θέλουν μια βοτκίτσα να πάνε κάτω τα φαρμάκια των ευθυνών της εξουσίας…Α: Πλάκα-πλάκα ισχύει… Παλιά γινόσουν υπουργός και άρχιζε η καλοπέραση. Τώρα είναι σαν καψώνι στο στρατό. Γερμανικό 2-4.
Κ: Τα ανακάτεψε πάλι τα υπουργεία ο Πρόεδρος…
Α: Υπάρχει η φήμη πως όταν ο Παπανδρέου ανακοίνωνε τον ανασχηματισμό, στο Μέγαρο Μαξίμου ακούστηκε ένας άγριος, ρομποτικός ήχος μετασχηματισμού, αλά Τransformers.
Κ: Μου αρέσουν αυτοί οι υπουργικοί πειραματισμοί με συγχωνεύσεις, διαιρέσεις και μετονομασίες. Είναι σα να παίζεις κυβερνητικό scrabble.
Α: Ή σαν τον κύβο του Ρούμπικ. 6 x 8 = 48. Όσα και τα μέλη της κυβέρνησης.
Κ: Το πιο ωραίο είναι ορκωμοσία…
Α: Όταν η αερόσολα της Μπιρμπίλη συναντάει τα Louboutin της Μιλένας, γίνεται αυτό που λέμε «πάντρεμα πολιτικής και ιδεών».
Κ: Γι αυτό γουστάρω τον μεσαίο χώρο. Είναι «φάτε-μάτια-πόδια».
//
Α: Πολλά μέλη όμως έχει η νέα κυβέρνηση. Ανά δύο βουλευτές και υπουργός.
Κ: Υπάρχει λόγος. Τώρα με την κρίση μειώνονται οι αμοιβές των βουλευτών. Οπότε τους κάνει όλους υπουργούς να παίρνουν διπλό μισθό. Για να αποφύγει τη διαπλοκή και τις μίζες.
Α: Απλώς ο Γιώργος θέλει καταμερισμό της εξουσίας και πολυφωνία. Έτσι εξηγείται και η στήριξη στον ροκ σταρ…
Κ: Στήριξε ο ΓΑΠ τον Μπόνο;
Α: Για τον Τατούλη λέω ανόητε. Ήταν τολμηρή απόφαση.
Κ: Πολύ ροκ. Τον φαντάζομαι να κατεβαίνει από τη σκηνή-διαστημόπλοιο του ΟΑΚΑ με την αξυρισιά και μαύρο leather κοστούμι. Σαν τον Κιθ Ρίτσαρτς ένα πράγμα.
Α: Μιλώντας για παρομοιώσεις… Ο Νικήτας Κακλαμάνης δεν είναι ολόιδιος, στο πρόσωπο, με τον χαμογελαστό διάβολο απ 'τη «ζωή μετά» του Αρκά;
Κ: Ναι ρε! Κι ο Σγουρός είναι φτυστός μ’ έναν ελεεινό –σφίχτη- σαραντάρη που σκάει κάθε μέρα στα Στάρμπακς της γειτονιάς μου… Πας καλά;
Α: Λέγε ότι θες… Πάντως εγώ, αν ήμουν ο διοργανωτής της συναυλίας στο ΟΑΚΑ, θα έκανα καλύτερη φάρσα.
Κ: Για πες…
Α: Εκεί που 80.00 θεατές περίμεναν εκστασιασμένοι τους U2, θα εμφάνιζα στη σκηνή τους Πλιάτσικα (ως Μπόνο), Τσακνή (ως Edge), Μαχαιρίτσα και Κότσιρα. Να γίνει πανικός.
Κ: Δεν πας καλά…
Α: Για να μη σου πω πως θα εμφάνιζα τους πάλαι ποτέ αγαπημένους των 12χρονων κοριτσιών, «One». Να επανεμφανιστούν επί σκηνής με σύνθημα… «U1»!
Κ: Ναι, και η Μπιρμπίλη, με κολάν κι ελβιέλες, ν’ ανάβει την Ολυμπιακή Φλόγα…Α: Μην το κοροϊδεύεις καθόλου. Θα ζούσαμε τις ένδοξες μέρες του 2004 σε κασέτα.
Κ: Εγώ τελευταία ζω τις μίζερες μέρες του ’99, όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός. Έχουμε Σεπτέμβρη, η Ελλάδα είναι πάλι φτωχή χώρα και στην τηλεόραση παίζει Baywatch τα απογεύματα.
Α: Πλάκα-πλάκα μόνο το νόμισμα έχει αλλάξει…
Κ: Και οι βάσεις στα σχολεία. Τότε, με 18.5/20, έμπαινες/δεν έμπαινες στα Χρηματοοικονομικά. Φέτος ένα παλικάρι μπήκε σε ΤΕΙ με 0.9/20.
Α: Φαντάσου τον να συζητά τα θέματα μετά τις εξετάσεις με τον πρώτο που έβγαλε 19.9/20…
Κ: Κλασικά, ο πρώτος θα λέει πως έβγαινε συνέχεια για καφέδες κι ο τελευταίος πως τα θέματα ήταν «κλιμακούμενης δυσκολίας».
Α: Αναρωτιέμαι αν είναι τυχαίο πως οι Ακροάσεις των τραγουδιστικών ριάλιτι ξεκίνησαν τη μέρα που ανακοινώθηκαν οι βάσεις των πανεπιστημίων…
//
Κ: Με όλα αυτά πέρασε στο ντούκου και η προδοσία του Διαμαντίδη στην Εθνική.
Α: Ε, όχι και προδοσία! Έχει προσφέρει τα περισσότερα μετά τον Γκάλη.
Κ: Μη γίνεσαι γραφικός. Άλλωστε είναι μόνο 30 ετών ακόμη. Τεμπέλιασε παραδέξου το. Έπρεπε να προσφέρει κι άλλο.
Α: Κατ’ αρχάς δεν είναι 30. Νομίζω πως έχει κάνει κάποιο κόλπο με το ληξιαρχείο σαν τους Αφρικανούς που κλέβουν κάνα-δυο χρόνια στο διαβατήριο…
Κ: Πως σου ήρθε αυτό;
Α: Κοίτα, στον Παναθηναϊκό πήγε το 2004 και στον Ήρα ήταν απ’ το 99. Παλιά έπαιζε σε τοπική απ το ’94. Και η αρχή χάνεται στα βάθη των αιώνων… Δύσκολο να γεννήθηκε το ’80, όπως λέει. Γύρω στα 32 τον κόβω.
Κ: Και μετά λες εμένα άρρωστο συνωμοσιολόγο…
Α: Την Εθνικάρα στο Μουντομπάσκετ πως την είδες;
Κ: Μουντό μπάσκετ παίξαμε όντως.
Α: Μας έπνιξε η ζώνη των αντιπάλων.
Κ: Δεν είχαμε καλή περιφέρεια…
Α: Με περιφερειάρχες Σγουρό, Φασούλα και δήμαρχο Καμίνη, καλύτερα θα παίζαμε…
Κ: Μας έφαγε σιγουριά… πάντα στα σπορ όταν ξεθαρρέψει ο Έλληνας την πατάει.
Α: Με την Ισπανία όμως δεν ήμασταν υπερόπτες. Το αντίθετο. Κόμπλεξ κατωτερότητας, όπως πάντα.
Κ: Εκεί είχαμε το φαινόμενο της αυθυποβολής. «Θα χάσω, θα χάσω, θα χάσω…»
Α: Λες να μας έκαναν οι Ρούντι-Ναβάρο «Απαρχή», όπως ο Ντι Κάπριο στο Inception;
Κ: Για τους Ισπανούς δεν ξέρω, όμως οι Βγενό-Πατέρας έκαναν σίγουρα Inception στον Τζίγγερ. Δεν εξηγείται αλλιώς η κίνησή του…
Α: Μπορεί απλώς να βαρέθηκε να ασχολείται. Είναι αυθόρμητος τύπος. Γρήγορος. Ραλίστας.
Κ: Αψυχολόγητος είναι. Τη χρονιά που έχει την καλύτερη ομάδα ο Βάζελος, δίνει τις μετοχές… Ή εκβιασμός έπαιξε ή Inception.
Α: Πρόσεχε τι λες ρε, θα φάμε καμιά μήνυση…Κ: Μην ανησυχείς. Δεν κινδυνεύουμε. Με όσα συμβαίνουν γύρω μας είμαι σίγουρος: Βρισκόμαστε σε όνειρο.
Α: Μακάρι! Και όταν ξυπνήσουμε, το ΔΝΤ θα μας χρωστάει, Ο Ριέρα θα είναι ο νέος «Τζόλε», Ο Λουίς Γκαρσία θα είναι παλτό και η Αντριάνα Λίμα θα χωρίζει τον Γιάριτς για πάρτη μου.
Κ: Πολλά ζητάς.
Α: Όντως. Αυτά ούτε σε ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν δε γίνονται…
Κ: Μιας και είπες ένα συγκεκριμένο όνομα… διάβασες για τον μάνατζερ με τα σκάνδαλα;
Α: Τον «Α. Τ.» λες;
Κ: Ναι αυτόν. Οι εφημερίδες δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο…
Α: Επειδή είπαν πως έπαιρνε μίζα από κάποιον διάσημο ποδοσφαιρικό σταρ με τα αρχικά «Π. Τζ.»;
Κ: Ας μας πούνε ποιος είναι μας φύγει η αγωνία. Έχω χάσει το μυαλό μου: «Παναγιώτης Τζανετάτος»; «Πέτρος Τζαβέλας»;
Α: «Πίτερ Τζοφορίκουε» ίσως…
Κ: Σαν τα ιστορικά μέλη συμμορίας Βλαστού, που έκοβαν στις εφημερίδες την τελευταία συλλαβή. Σα να μας λέγανε εμάς «Ανδρουλάκ», «Καρασάβ» κτλ.
//
Α: Σου έχω μια ιστορία για φινάλε…
Κ: Άντε, πες την.
Α: Σε όλες τις γυναίκες, μόλις γεννηθούν, γίνεται μια μυστική εμφύτευση ενός ειδικού μικροτσίπ, που τις κάνει ρομαντικές, μονογαμικές κι αφοσιωμένες στον σύντροφό τους…
Κ: Ωχ, για συνέχισε…
Α: Κάποιες, όμως, καταφέρνουν να βρουν σε ποιο σημείο του κορμιού τους είναι το τσιπ. Και με μια περίπλοκη εγχείρηση το αφαιρούν. Έτσι απολαμβάνουν πλέον τον έρωτα και το σεξ με πολλαπλούς εραστές, χωρίς να νιώθουν τύψεις ή ενδοιασμούς… Είναι οι λεγόμενες «Ξετσίπωτες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου